در سال های اخیر استفاده از لنز به صورت چشمگیری افزایش یافته و حتی افرادی که چشم های سالمی دارند تمایل دارند برای زیبایی از آن استفاده کنند. لنزهای رنگی با تغییر رنگ چشم ها باعث جذاب تر شدن چشم ها و حتی درشت تر کردن چشم های مصرف کننده می شود. استفاده از لنز طبی نیز طرفداران زیادی دارد زیرا مشکلات عینک را ندارد و بیماران حتی می توانند از لنزهای طبی رنگی استفاده کنند.
قبل از انتخاب لنز چشم مناسب باید نسبت به انواع لنز های چشم شناخت داشته باشیم.
فهرست موضوعات
انواع لنز چشم:
لنز براساس نوع ماده ای که لنز از آن ساخته شده است به دو نوع تقسیم می شوند: نرم و سخت
لنز های نرم شامل: طبی ، رنگی ، طبی رنگی و پانسمانی می باشد .
- لنز طبی : برای افرادی که دچار نزدیک بینی، دور بینی و یا آستیگماتیسم هستند کاربرد دارد و بدون رنگ هستند.
- لنز رنگی: این لنزها صرفا جنبه زیبایی دارند. (بدون نمره هستند)
- لنز طبی رنگی : برای زیبایی چشم افرادی که دچار ضعف بینایی مانند آستیگماتیسم یا پیرچشمی یا عیوب رفراکتیو هستند کاربرد دارد.(نمره دار)
- لنز پانسمانی : بر روی قرنیه به عنوان یک محافظ قرار می گیرد و برای افرادی که دچار زخم قرنیه و یا بیماری های دیگر قرنیه هستند استفاده می شود .
لنز های سخت معمولا برای افرادی که دچار آستیگماتیسم بالا و یا قوز قرنیه هستند کاربرد دارد.
براساس برنامه زمانی استفاده از آنها، به سه گروه تقسیم می شوند:
– لنزهای روزانه: این لنزها شب، هنگام خواب برداشته می شوند و صبح روز بعد مجددا در چشم گذاشته می شوند. این لنزها را نباید طولانی مدت (حداکثر ۱۸ ساعت در روز) استفاده کرد.
– لنزهای طولانی مدت: این لنزها را می توان شب ها موقع خوابیدن نیز استفاده کرد اما باید حداقل هفته ای یک بار آنها را از چشم در آورد و کاملا تمیز و ضدعفونی کرد. بدلیل احتمال بیشتر عفونت قرنیه (با هر شب خوابیدن بیشتر با لنز)، این لنزها کمتر پیشنهاد می شوند.
– یکبار مصرف: این لنزها مناسب تر و راحت تر هستند. این لنزها شب هنگام درآورده و دور انداخته می شوند و صبح روز بعد لنز دیگری در چشم گذاشته می شوند. این لنزها گاهی برای افرادی که آلرژی دارند و یا در کسانی که زود لنزشان رسوب می گیرد، پیشنهاد می شوند.
لنزهای زیبایی باید از فروشگاهها و داروخانههای مجاز تهیه شوند و انواع لنز در صورتی که به چشم آسیبی نرسانند و باعث ایجا حساسیت و خارش و قرمز شدن نشوند، استفاده از آنها موردی ندارد. منتها باید تمام نکات بهداشتی رعایت شود.
چه افرادی نباید از لنز استفاده کنند؟
افرادی که مبتلا به چشم خشک هستند.
افرادی که مکررا دچار عفونت چشمی از جمله تب خال چشم می شوند.
بیماران مبتلا به بیماریهای لبه پلک مانند بلفاریت.
افرادی که در آب و هوای خیلی خشک زندگی می کنند.
افرادی که بیماری های زیر را داراند هم نباید از لنز استفاده کنند:
– بیماری پرکاری غده تیروئید، دیابت، بیماریهای دست و دهان مانند تب خال به علت تماس دائم دست و چشم، افرادی که دارای زمینه حساسیت و آلرژی هستند و افرادی که مبتلا به بیماری آکنه روزاسه هستند
نکاتی که برای تمیز کردن لنز و مراقبت از آن باید رعایت کنید
باید قبل و بعد از استفاده از لنز، آنها را خوب تمیز کنید. ایدهآلترین حالت این است که هر روز لنزها را تمیز کنید. لنز را با نوک انگشتان سبابه، مالش دهید. باید به دستورات و اخطارهای روی جعبه لنز توجه داشت؛ زیرا بعضی از آنان را نمیتوان مالش داد. سپس لنز را روی کف دست خود بگذرارید و با قطره تمیز کننده، آن را خیس کنید و مالش دهید.
هر نوع لنز، محلول مخصوص به خود را دارد. فراموش نکنید به دستورالعملهای روی بستهبندی لنزها توجه کنید. توجه نکردن به این دستورالعملها عمر لنز را کوتاه میکند و میتواند حتی سبب عفونی شدن قرنیه و بافت اطراف چشم شود.
– برای خارج کردن لنز از چشم هایتان، دستها را کاملا بشویید تا کثیفی و جرم های آلوده را به چشمانتان وارد نکنید. از صابون های مرطوب کننده استفاده نکنید چون برای لنز شما خوب نیستند. دستهایتان را با حوله ای خشک کنید که پرز نداشته باشد.
– ابتدا لنز یک چشم را خارج کنید با محلول مخصوص تمیز کنید تا مواد آرایشی شسته شود. بعضی محلول ها نیاز به سائیدن لنز دارند ولی بعضی دیگر فقط با ریختن محلول روی لنز تمام رسوبات را پاک می کنند. به هنگام به کارگیری محلول پاک کننده روی لنزهای تماسی نرم، لنز را به طور خطی (عقب و جلو) و نه دایره ای شکل بمالید. سپس لنز را برگردانید و این کار را روی سطح دیگر لنز تکرار نمایید. پس از تمیز کردن لنز آن را کاملا شستشو دهید.
– بلافاصله پس از پاک کردن لنزها هرکدام را به طور کامل با محلول ضدعفونی کننده بشوئید تا مواد زائد نرم شده برداشته شوند. سپس هرکدام را در فرورفتگی مناسب خود در محفظه قرار دهید. هنگامی که هر دو لنز را در محفظه نگهداری قرار دادید هرکدام از فرورفتگی ها را به اندازه کافی با محلول ضدعفونی کننده پرکنید به نحوی که سطح لنزها را بپوشاند. پوشیده شدن کامل لنزها با محلول را کنترل کنید.
– هرگز لنزتان را زیر شیر آب نشوئید زیرا ممکن است آلوده شود.
– به منظور کاهش دادن ریسک عفونت، جای لنزتان را هر ماه ۱ مرتبه دور بیاندازید و از جالنزی جدید استفاده کنید.
– لنزتان را یک بار در روز تمیز کرده و ضدعفونی کنید.
– هرگز لنز خود را به دیگران جهت استفاده قرض ندهید زیرا از این طریق علاوه بر خطر آلودگی لنز احتمال انتقال بیماریهای عفونی جدی مانند هپاتیت و ایدز وجود دارد.
اگر در اثر استفاده از لنز دچار علایمی مثل درد، قرمزی، سوزش، اشک، تاری دید، تورم یا ترشح شدید، حتما لنز را از چشم خارج کنید و با پزشک خود تماس بگیرید. شاید علت این مسئله حساسیت به محلول شویندهی لنز باشد که در این صورت باید از محلولهای مخصوص جهت چشمهای حساس استفاده کنید.
برای جلوگیری از آلوده شدن لنزها، قبل از اینکه صورت خود را آرایش کنید، لنزها را به چشم بزنید. بهتر است از لنزهای آرایشی یک بار مصرف استفاده کنید.
یادتان باشد لنزهای رنگی هم مثل لنزهای طبی باید بهدرستی نگهداری، تمیز و ضدعفونیشده در محلولهای مخصوص قرار داده شوند.
هر سال نزد چشم پزشک بروید. با گذر زمان و مراقبت نکردن از چشمها، چشم میتواند به تدریج ضعیف و ضعیفتر شود. حتی اگر چشم شما آستیگمات باشد و از ضعف کمی برخوردار باشد، به مرور زمان میتواند ضعیفتر هم بشود. استفاده زیاد از لنز در طولانی مدت نیز عواقب خاص خودش را دارد. پس بهتر است نسبت به سلامت چشمان خود حساس باشید.